Dit is mijn prachtige vriendin Hope, my litlle firecracker.
Hope is een Lusitano merrie gefokt door Romina Steiner.
Hope is een eigenzinnig, sensibel paard met een heftig karakter. Best gek eigenlijk dat ze degene is die ik het meest vertrouw terwijl ze vuriger en krachtiger is dan ieder ander paard dat ik ooit heb ontmoet.
Hope heeft me ontzettend veel geleerd met haar sensitiviteit en onstuimigheid. Ze reageert al op de allerkleinste hulpen, mijn gevoel, balans en timing wordt door haar heel krachtig.
Hope heeft me geleerd om met mijn energie te spelen en emoties te reguleren. Ze leert me dat ik alle aandacht moet hebben voor het paard waarmee ik werk. Ik moet bij Hope mijn hoofd leeg maken om ontspannen met haar te kunnen werken. Als dit lukt ontstaat er een chemie tussen ons die niet te beschrijven is.
Hope is op een bijzondere manier bij mij gekomen nadat ik mijn eerste eigen paard in moest laten slapen, Gin Tonic RS.
Ginto was een prachtige cremello Lusitano ruin van 5 jaar. Maar helaas hebben wij ons avontuur na een hele korte tijd al af moeten sluiten nadat hij Atypische Myopathie kreeg.
Ik ben toen in contact gekomen met de fokker van Ginto. Romina Steiner heeft ons heel liefdevol ontvangen op haar prachtige fokkerij. Geheel onverwachts heb ik toen weer een paard gekocht! Ik was gelijk verliefd op haar unieke uitstraling en mens gerichtheid. Ik had weer hoop in mijn leven, Hope RS. Haar speelsheid, enthousiasme en will to please heeft me door de moeilijke tijd heen geholpen.
Inmiddels is deze beauty alweer een aantal jaartjes bij me en heeft ze een veulen gekregen, Ora YH.
Kort na haar bevalling heeft Hope een interne bloeding in haar oog gekregen waarna deze verwijderd moest worden.
Het was en is een hele zoektocht om met een half blind paard te werken.
Ik heb tijdens deze weg gemerkt dat paarden helemaal niet enkel letten op je hulpen en lichaamstaal maar vooral op de intentie die erachter zit. Ik kan nog altijd perfect los met haar werken, ook aan haar blinde kant, zonder gebruik van mijn stem. Ook academische dressuur, rijden op neckrope, vrijheidsdressuur, working equitation en werken met de garrocha doen we nog altijd met veel plezier.
Ze heeft me hiermee geleerd dat werken met paarden een vorm van kunst is. Je tekent een plaatje in je hoofd en dan klei je het paard zo dat deze in jou tekening past. Het paard voelt dit perfect aan en speelt hier op in.
’the art of riding’